Mασσαλία δεν είχα ξαναπάει. Ένα λιμάνι, τι έχει να σου δείξει, χαζοσκεφτόμουν ως λάτρης των ορεινών προορισμών. Πόσο λάθος έκανα!Έπεσε η ιδέα λοιπόν, μας τα έκαναν και εύκολα οι φίλοι από τη Μασσαλία και το αποφάσισα. Έξι μέρες λέω, μια χαρά για να δω και τα γύρω, σκεφτόμενη Aix–en–Provence, παρόλο που είμαι αντίθετη στα ταξίδια 5 μέρες 5 χώρες ή 5 μεγάλες πόλεις. Χάνεις την ουσία, δεν πιάνεις με τίποτα τον παλμό της πόλης και έχεις μια βουλιμική θεώρηση της έννοιας του ταξιδιού που δεν μου αρέσει καθόλου.
Η Μασσαλία, η δεύτερη σε μέγεθος πόλη της Γαλλίας, με ακτογραμμή μήκους 57 χιλιομέτρων, περικυκλωμένη από λόφους και βραχώδεις ορμίσκους, με κατέκτησε από την στιγμή που πάτησα το πόδι μου. Πόσο το μυαλό φτιάχνει μόνο του σενάρια, ακόμα και σε επίπεδο εικόνας, είναι απίστευτο. Εντελώς άλλη Μασσαλία είχαν φτιάξει οι συνάψεις μου, εντελώς άλλα, η πόλη, η ατμόσφαιρα, η θέα, οι άνθρωποι της.
Η Μασσαλία είναι η πιο ελληνική πόλη της Γαλλίας, πόλη των Φωκέων, ιδρύθηκε τον 6 αιώνα π.Χ. και συνέβαλε στην ανάπτυξη του εμπορίου στη δυτική και νότια Μεσόγειο. Λόγω της ηλιοφάνειας και της γεωγραφικής της θέσης, καθ’ όλη την διάρκεια της ιστορίας της, η πόλη προκαλούσε το ενδιαφέρον των Γάλλων ευγενών και μοναρχών οι οποίοι ανέγειραν εκεί πολλά παλάτια και κάστρα, όπως το περίφημο Château d’If, που έγινε διάσημο από το μυθιστόρημα του Alexandre Dumas «Ο Κόμης του Μόντε Κρίστο».
Δεν θα πω πολλά γιατί υπάρχουν σε όλους τους ταξιδιωτικούς οδηγούς καθώς και στα official sites της πόλης. Θα μιλήσω όμως για το μνημείο που με εντυπωσίασε περισσότερο απ΄όλα. Το Palais Longchamp! Ένα must see ιστορικό μνημείο στο πιο όμορφο πάρκο της Μασσαλίας και ένα από τα ωραιότερα της Γαλλίας σύμφωνα με την καταχωρημένη λίστα από το Γαλλικό Υπουργείο Πολιτισμού, το οποίο βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, μέσα σε μια έκταση 8 στρεμμάτων πράσινου.
Το μνημείο χτίστηκε για να γιορτάσει την άφιξη του νερού στην πόλη και είναι ένα πραγματικό αρχιτεκτονικό επίτευγμα, με τα συντριβάνια και τους μνημειώδεις καταρράκτες του να εκπλήσσουν τον επισκέπτη. Το 1835, όταν μια επιδημία χολέρας έπληξε την πόλη λόγω έλλειψης νερού, ο μηχανικός Franz Mayor de Montricher, μηχανικός γεφυρών και δρόμων, επιλέχθηκε να υλοποιήσει ένα έργο που χρονολογείται από τον 16ο αιώνα: την δημιουργία ενός καναλιού 85 χιλιομέτρων για να φέρει νερό από τον ποταμό Durance που έχει τις πηγές του στις Άλπεις, στη Μασσαλία. Επίσης ένας μεγάλος αρχιτεκτονικός διαγωνισμός διεξήχθη, από τον οποίο επιλέχθηκε ο Henri-Jacques Espérandieu.
Χρειάστηκε τελικά να σκάψουν ένα κανάλι μήκους 93 χιλιομέτρων, να ανοίξουν υπόγεια περάσματα και να κατασκευαστούν 18 γέφυρες και υδραγωγεία. Σχεδόν 15 χρόνια σκληρής εργασίας, για την κατασκευή του πύργου νερού, ο οποίος ολοκληρώθηκε το 1869 και γιορτάστηκε με την κατασκευή του Palais Longchamp, το αρχιτεκτονικό μνημείο στο οροπέδιο Longchamp, για το οποίο σχεδιαστικά υπεύθυνος ήταν ο Henri-Jacques Espérandieu.
Το κτίριο που σχεδίασε εντυπωσιακό και το περίτεχνο σιντριβάνι, απλά υπέροχο. Από κάθε πλευρά της δεξαμενής νερού, μια ανοιχτή κιονοστοιχία οδηγεί σε δύο μουσεία που βλέπουν έναν καταρράκτη στην πλευρά της πόλης και έναν μεγάλο κήπο, πίσω στην πλευρά του πάρκου. Όταν το μνημείο εγκαινιάστηκε το 1869, επιλέχθηκαν αρκετοί γλύπτες για να το διακοσμήσουν με τα έργα τέχνης τους.
Στην κορυφή του σιντριβανιού υπάρχουν γλυπτά τεσσάρων μεγάλων ταύρων και τριών γυναικών—μια κεντρική φιγούρα που αντιπροσωπεύει τον ποταμό Durance και πλαισιώνεται από φιγούρες που αντιπροσωπεύουν τα σταφύλια, το σιτάρι και τη γονιμότητα. Πίσω από τις γυναίκες, μέσα στην κεντρική δομή του παλατιού, βρίσκεται ένα τεχνητό πέτρινο σπήλαιο διακοσμημένο με λαξευμένους σταλακτίτες και νύμφες. Από κάτω από τις τρεις γυναίκες και από τους ταύρους, το νερό ρέει σε μια δευτερεύουσα λεκάνη και μετά σε μια τεχνητή λιμνούλα. Το νερό αποστραγγίζεται έξω από τη λίμνη σε υπόγειους σωλήνες, σε μια κατασκευή που μοιάζει με καταρράκτη και σε δώδεκα περίτεχνα χάλκινα σιντριβάνια παραπλεύρως της, που ρέουν σε μια δεύτερη, μεγαλύτερη λίμνη. Γλυπτά λιονταριών και τίγρεων από τον γλύπτη ζώων Antoine Louis Bayre κοσμούν την είσοδο, ενώ το επιβλητικό σιντριβάνι στο κέντρο, δημιουργήθηκε από τον Jules Cavelier.
Στην αριστερή πτέρυγα, φιλοξενείται το Μουσείο Καλών Τεχνών Musée des Beaux-Arts, με πίνακες, σχέδια και γλυπτά του 17ου και 18ου αιώνα. Ιδρύθηκε το 1801 και είναι το παλαιότερο μουσείο στη Μασσαλία. Στη δεξιά πτέρυγα, το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Museum d’Histoire Naturelle, το οποίο βραβεύτηκε με τον τίτλο του Μουσείου πρώτης κατηγορίας (first-class museum) το 1967, χάρη στις συλλογές του.
Ο ΚΗΠΟΣ
Πίσω από το Palais Longchamp βρίσκεται το υπέροχο πάρκο του. Πρόκειται για ένα κλασικό κήπο à la française, ο οποίος περιλαμβάνει έναν αγγλικό κήπο τοπίου, με δαιδαλώδη σοκάκια και πολλά δέντρα, συμπεριλαμβανομένου ενός πλάτανου 150 ετών, μιας βελανιδιάς και μιας φτελιάς Σιβηρίας, ηλικίας και τα δύο 120 ετών.
Στον κήπο υπάρχει και το αστεροσκοπείο, το οποίο θεωρείται το παλαιότερο επιστημονικό κτίριο στη Μασσαλία, στην καρδιά του πάρκου και χρονολογείται από το 1864. Είναι εξοπλισμένο με ένα από τα μεγαλύτερα τηλεσκόπια στον κόσμο (περίπου 80 εκατοστά σε διάμετρο). Το κτίριο λειτούργησε ως μεγάλο ερευνητικό εργαστήριο για περισσότερα από 140 χρόνια. Σήμερα, οι ερευνητές εγκατέλειψαν την τοποθεσία για την τεχνόπολη Château-Gombert. Ο χώρος παραμένει ανοιχτός στο κοινό. Το πάρκο είναι ανοιχτό όλο το χρόνο με ελεύθερη είσοδο.
Περισσότερες πληροφορίες: marseille-tourisme.com
