Οι νέοι χαρακτηρίζονται ανεύθυνοι, ανόητοι, με διάφορα κοσμητικά επίθετα από το ζωικό βασίλειο, να συνοδεύουν τις κατηγορίες για το γεγονός ότι δεν τηρούν τα μέτρα. Μαζεύονται σε μεγάλες ομάδες, δεν τηρούν αποστάσεις, δεν φορούν μάσκες (οι περισσότεροι), ενώ συνωστίζονται σε πλατείες και έξω από μαγαζιά ανοιχτά για “καφέ” (σε εισαγωγικά γιατί έχουμε και δει και μαγαζάκια να σερβίρουν soup of the day Gluwein)! Και το φαινόμενο δεν είναι ελληνικής προέλευσης.
Συμβαίνει σε όλο τον κόσμο και οι ειδικοί ασχολούνται σοβαρά με αυτό, κρατώντας αποστάσεις από τον πολιτικό κόσμο που με ευκολία στοχοποιεί, χωρίς να λαμβάνει σοβαρά υπόψη του μια ανάλυση και βαθύτερη οπτική της όλης εικόνας.
Οι νέοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι τα μέτρα είναι το κλειδί για την αποτροπή της διάδοσης του Covid-19. Αλλά δεν τα τηρούν.
Στην Αμερική τα ποσοστά κρουσμάτων Covid-19 μεταξύ των νέων 18-29, αυξάνονται επικίνδυνα – 27,1% μόνο τον περασμένο Ιούλιο-.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, σε έρευνα μεταξύ νέων 13-24 ετών, του Πανεπιστημίου Sheffield και του Πανεπιστημίου Ulster, βρήκαν ότι κυρίως στους άντρες, η μη συμμόρφωση είναι συνδεδεμένη με την κατάθλιψη. Προσθέτουν όμως κι έναν άλλο παράγοντα. Τα αρσενικά εν γένει παίρνουν περισσότερα ρίσκα και οι εξελικτικοί ψυχολόγοι προσθέτουν και την τάση τους για επίδειξη δύναμης. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το ένα τρίτο αυτών που η αστυνομία επέβαλε πρόστιμα για παραβίαση των κανόνων ήταν ηλικίας 18-24 ετών και οκτώ στους 10 ήταν άνδρες.
Κι ενώ τα προβλήματα ψυχικής υγείας δεν δικαιολογούν τη μη τήρηση των κανόνων, μας βοηθούν όμως να καταλάβουμε γιατί είναι δύσκολο για ορισμένα άτομα να συμμορφωθούν. “Όσο περισσότερο κάποιος υποφέρει από καταθλιπτικά συναισθήματα τόσο πιο πιθανό είναι να έχει συμπεριφορά μη συμμόρφωσης” λένε οι υπεύθυνοι της έρευνας. Προσθέτουν όμως ότι είναι φυσιολογικό με τόση αβεβαιότητα και απώλεια κοινωνικής υποστήριξης, οι νέοι να αισθάνονται άγχος και αυτό να οδηγεί σε καταθλιπτικά συναισθήματα. Στην Πανεπιστημιακή Σχολή του Πανεπιστημίου του Harvard φωνάζουν ότι οι έφηβοι και οι νέοι, βρίσκονται αναπτυξιακά στην φάση αναζήτησης της ανεξαρτησίας, η οποία φάση περιλαμβάνει συνήθως την περιφρόνηση. Ο μετωπιαίος λοβός του εγκεφάλου του που εξακολουθεί να αναπτύσσεται, συνεπάγεται ότι οι δεξιότητες όπως ο έλεγχος της παρόρμησης, η δυνατότητα αποδοχής της καθυστερημένης ικανοποίησης και η συνειδητοποίηση των συνεπειών μιας πράξης, δεν είναι πλήρως σε λειτουργία. Επομένως συμπληρώνουν, το να λέμε σε έναν έφηβο να μένει μέσα και μακριά από τους φίλους του, δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαίνεται. Το ότι λόγω της πανδημίας, η παρέα με φίλους μπορεί κυριολεκτικά να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή τη δική τους και των γύρω τους, πρέπει να τους εξηγηθεί με συγκεκριμένο τρόπο που θέλει προσπάθεια και να προταθούν εναλλακτικές που πρώτα έχουν μελετηθεί.
Έρευνα του Πανεπιστημίου του Warwick στο Ηνωμένο Βασίλειο, αναφέρει ότι τα άτομα ηλικίας 20-30 ετών, μπορεί να αισθανθούν τον οικονομικό αντίκτυπο της παραμονής στο lockdown, πιο σοβαρά από τους μεγαλύτερους στην ηλικία. Πρότειναν μάλιστα, στο συγκεκριμένο ηλικιακό γκρουπ, να επιτραπεί να αφήσει το lockdown και να επιστρέψουν στις δουλειές του, κυλιόμενα, με τρόπο ελεγχόμενο. Η λύση που πρέπει να βρεθεί ώστε να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το πρόβλημα, πρέπει να είναι τέτοια που να εξισορροπεί τους ψυχολογικούς, τους οικονομικούς και τους επιδημιολογικούς στόχους. Είναι χρέος της πολιτείας να πλησιάσει το θέμα με μια άλλη οπτική, λαμβάνοντας υπόψη την ψυχολογία, τους ψυχοκοινωνικούς παράγοντες, την ηλικία και το κοινωνικο-οικονομικό περιβάλλον που μεγαλώνουν αυτά τα παιδιά και που ζουν οι νέοι και να βρει ένα αποτελεσματικό τρόπο να επικοινωνήσει μαζί τους, με τρόπο που να γίνει καταρχήν αποδεκτός και στη συνέχεια κατανοητός και τελικά να υιοθετηθεί. Στα γκρουπ των ειδικών που συνεδριάζουν ίσως θα πρέπει να μπουν οι ψυχολόγοι/κοινωνιολόγοι που έχουν εμπειρία και εξειδίκευση σε ανάλογα θέματα (όχι μόνο θεωρητική γνώση). Η συμβολή τους μπορεί να είναι καθοριστική για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Επίσης μέτρα για την επαγγελματικο-οικονομική τους αποκατάσταση. Να δημιουργηθεί ελπίδα.
Γιατί ειδικά για τους νέους (στο μεγαλύτερο ποσοστό), η απώλεια της ελπίδας (εξού και η κατάθλιψη), για ένα μέλλον ικανοποιητικό, για ένα μέλλον δημιουργίας και καλής ζωής, είναι το βασικότερο πρόβλημα στην “πουτάνα όλα” συμπεριφορά τους και στην φιλοσοφία yolo (you only live once) που διέπει πια την ζωή τους. Η εμπιστοσύνη στην πολιτεία είναι πολύ σημαντική συνθήκη για την συμμόρφωση στα μέτρα.
Κείμενο Τζένη Φραγκούλη
