Η πανδημία Covid-19 έπεσε ως τυφώνας στην ανθρωπότητα και δυστυχώς πέραν των ανθρώπινων απωλειών, έπεσε και ως ταφόπλακα επί των επιχειρήσεων, κυρίως των μικρών & μεσαίων που πάντα αγωνίζονται να κρατηθούν στη ζωή, από τα συνεχόμενα χτυπήματα, πότε των οικονομικών καταστάσεων και δυσχερειών και εσχάτως των μέτρων και ρυθμίσεων, λόγω της πανδημίας.
Πέραν των υγειονομικών και όποιων άλλων οικονομικών μέτρων που λήφθηκαν για την αντιμετώπιση της κατάστασης, που σε πολλές περιπτώσεις τις ανακούφισαν λίγο ή πολύ, η απόλυτη πλειοψηφία αυτών, είναι απογοητευμένη έως δυσαρεστημένη και πολύ σύντομα θα οδηγηθεί σε μη αναστρέψιμες, πτωχευτικές διαδικασίες.
Η δυσαρέσκεια και οι ενστάσεις του επιχειρηματικού κόσμου και της αγοράς, δεν είναι για αυτά καθαυτά τα υγειονομικά μέτρα που λαμβάνονται, τα οποία ως ένα βαθμό θεωρούνται δικαιολογημένα, όσο με τον τρόπο που λαμβάνονται και εφαρμόζονται.
Προκύπτει για άλλη μία φορά μία τεράστια, χαώδης διαφορά μεταξύ των πρακτικών των επιστημόνων και του κράτους, ως δημόσιων φορέων και των επιχειρηματιών, ως ιδιωτικών φορέων της αγοράς.
Δυστυχώς αποδεικνύεται για μία ακόμη φορά, με οσονούπω ολέθρια αποτελέσματα, ότι οι φορείς του δημοσίου δεν έχουν άμεση αντίληψη της πραγματικής οικονομίας και των πραγματικών συνθηκών της αγοράς.
Τους μεν επιστήμονες δεν μπορείς να τους κατηγορήσεις, γιατί ερμηνεύουν τα γεγονότα σύμφωνα με την επιστήμη τους και όχι ως έμποροι. Οι δημόσιοι φορείς όμως ως λειτουργοί και ρυθμιστές της οικονομίας και της ζωής μας, είναι απαράδεκτο να λειτουργούν με τον αυτόματο πιλότο (by the book) και να παίρνουν γενικώς και αορίστως οριζόντια μέτρα, χωρίς γνώση και εξειδίκευση. Μέτρα που προκαλούν τεράστιες ζημίες σε ανθρώπους και δουλειές (πολύ περισσότερες από αυτές τις πανδημίας, ως ασθένειας) που δεν θα είναι αναστρέψιμες, με όσα μέτρα και αν ληφθούν εκ των υστέρων.
Οι επιχειρήσεις και οι καταναλωτές απέδειξαν ότι είναι σε θέση να εφαρμόζουν απόλυτα τις εκάστοτε κανονιστικές διατάξεις και να προσαρμόζονται στους υγειονομικούς κανόνες, αρκεί να είναι ρεαλιστικές και να συνάδουν με την πραγματικότητα και την ευθύνη για αυτό την έχει το κράτος και οι φορείς του, που δυστυχώς απεδείχθησαν κατώτεροι των περιστάσεων στον οργανωτικό αυτό τομέα.
Οι επιχειρήσεις και οι άνθρωποι δεν θέλουν επιδόματα-ασπιρίνες, που τους βυθίζουν περισσότερο στα χρέη, αλλά και το κράτος σε πτώχευση. Έχουν ανάγκη οι μεν από δουλειές και οι δεύτεροι από ανθρώπινες και καταναλωτικές διαδικασίες, που εκτός των άλλων συνεισφέρουν και στην ψυχική τους υγεία, ιδιαίτερα την αποχή αυτή.
Και για να μην ακούγονται όλα τα ανωτέρω ως χιλιοειπωμένα και ως γενικά και αόριστα, αξίζει να αναφερθεί ένα μικρό παράδειγμα της απαράδεκτης προχειρότητας που λειτουργεί το κράτος και που αφορά τους κλάδους καλλωπισμού και ευεξίας.
Οι κλάδοι αυτοί λειτουργούν με τους γενικούς ΚΑΔ 96.02.(δραστηριότητες κουρείων-κέντρων αισθητικής κλπ) και 96.04. (δραστηριότητες σχετικές με την φυσική ευεξία).
Αποφασίσθηκε λοιπόν να λειτουργούν (και σωστά) όλοι οι κλάδοι που ασχολούνται με την κόμμωση, τα νύχια, την αισθητική, τις αποτριχώσεις, το μακιγιάζ, την διαιτολογία και εξακολουθούν να μην λειτουργούν και να είναι κλειστές συνολικά επί 6 μήνες, οι ενδιάμεσοι κλάδοι των ανωτέρω ΚΑΔ που αφορούν τις υπηρεσίες εκμετάλλευσης λουτρών καθαριότητας(χαμάμ)-υδροθεραπευτηρίων και θεραπευτικών και ιαματικών λουτρών.
Το οιονδήποτε νοήμον όν σε αυτόν τον πλανήτη καταλαβαίνει, ότι και μόνο από την ανωτέρω περιγραφή του αντικειμένου που ασχολούνται οι κλάδοι αυτοί έχει να κάνει με την καθαριότητα και την υγιεινή της ψυχής και του σώματος του ανθρώπου.
Οι χώροι αυτοί όχι μόνο λειτουργούν κάτω από τα πιο αυστηρά πρωτόκολλα καθαριότητας και υγιεινής (πολλοί έχουν μετατραπεί σε χειρουργικές αίθουσες), αλλά είναι οι χώροι που θα έπρεπε να συνιστώνται απαραίτητα, ώστε να αποφεύγεται η εξάπλωση της πανδημίας. Είναι χώροι που λειτουργούν με προγραμματισμένα ραντεβού, άρα με απόλυτα ελεγχόμενο αριθμό ατόμων.
Πολλές φορές δε οι λοιμωξιολόγοι και άλλοι ειδικοί τόνισαν στις ανακοινώσεις τους ότι για κάθε 1 βαθμό ανώτερης ζέστης μειώνεται δραματικά η μετάδοση του ιού.
Στους χώρους αυτούς αφενός κυριαρχεί η ζέστη (35-50 βαθμοί) αλλά και το απόλυτο στοιχείο της κάθαρσης και της υγείας, που είναι το νερό, γνωστό από αρχαιοτάτων χρόνων, αφετέρου συμβάλλουν όσο τίποτε άλλο στην χαλάρωση, στην αποφόρτιση του άγχους και του στρες και εν τέλει στην ψυχική υγεία του ατόμου, ιδιαίτερα για την περίοδο αυτή, είναι η μεγαλύτερη ασφαλής διέξοδο για τον άνθρωπο.
Αυτά τα τόσο αυταπόδεικτα για τον κοινό νου πράγματα, είναι αδιανόητα για τους αποφασίζοντες για την τύχη των ανθρώπων και των επιχειρήσεων. Είναι δε βέβαιο ότι στο ανωτέρω παράδειγμα μπορούν να προστεθούν πολλά ακόμη που να επιβεβαιώνουν την ανεπάρκεια των ρυθμιστών της ζωής μας.
Κείμενο Αλεξάνδρα Λούτσου – CEO Polis hammam-Polis loutron
