Το δάσος της Δαδιάς στον Έβρο αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους βιοτόπους της Ευρώπης. Η περιοχή του Δάσους Δαδιάς αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα μεσογειακού οικοσυστήματος το οποίο έχει διαμορφωθεί μέσα από αιώνες ήπιας συνύπαρξης ανθρώπου και φύσης. Η βλάστηση αποτελείται κυρίως από ώριμα δάση μαύρης και τραχείας πεύκης καθώς και από δάση βελανιδιάς.
Oι ειδικοί προειδοποιούν ότι το οικοσύστημα της Ελλάδας αντιμετωπίζει μια κλιμακούμενη απειλή, καθώς δύο εβδομάδες καυτής ζέστης και πυρκαγιών, η παρατεταμένη περίοδος ακραίας ζέστης και οι πυρκαγιές έχουν αναδείξει τον αυξανόμενο κίνδυνο για το φυσικό περιβάλλον της χώρας, σύμφωνα με δηλώσεις του Δρ Χαράλαμπου Κοντοέ, Διευθυντής Ερευνών στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών.
Το πεύκο είναι το σημαντικότερο μελισσοκομικό φυτό της χώρας μας, αφού το 65% της συνολικής παραγωγής μελιού είναι πευκόμελο. Θεωρείται μέλι με υψηλή διατροφική αξία και η επιστημονική έρευνα το έχει αναδείξει ως ένα από τα πιο σημαντικά είδη μελιού όσον αφορά τις ιδιότητές του (αντιφλεγμονώδη και αντισηπτική δράση).
Το μέλι πεύκου είναι ασυνήθιστο. Η γεύση του είναι ρητινώδης και πικάντικη, και σε αντίθεση με το μέλι που παράγεται από μέλισσες που τρέφονται με λουλούδια, το πευκόμελο για να παραχθεί βασίζεται σε τρεις διαφορετικούς παράγοντες: το πεύκο, τη μέλισσα και το έντομο Marchalina (Marchalina hellenica) για την μελιτοέκκριση.
Στα είδη των πεύκων που δίνουν τις μελιτοεκκρίσεις, απαραίτητες για την παραγωγή από τις μέλισσες του πευκόμελου, είναι κυρίως η τραχεία και η χαλέπια πεύκη.
Το βαθύ πράσινο των ευωδέστατων πεύκων (τραχεία και μαύρη πεύκη) στη Δαδιά του Έβρου θα πάρει δεκαετίες να αποκατασταθεί. Το πευκόμελο από τη Δαδιά, ίσως δεν το ξαναδούμε στα χρόνια μας.
Εντωμεταξύ οι μελισσοκόμοι της Κρήτης μιλούσαν για ραγδαία μείωση στην παραγωγή πευκόμελου στο νησί, που ξεπερνούσε το 60%, ήδη από πέρυσι.
Οι μελισσοκόμοι του ιταλικού νησιού της Σαρδηνίας δήλωσαν ότι στις φωτιές που έπληξαν το νησί, καταστράφηκαν εκατοντάδες κυψέλες που αντιστοιχούν σε πάνω από 30 εκατομμύρια μέλισσες.
Η πραγματεία του Αριστοτέλης (384-323 π.χ.)”περί μελίσσης” αποτέλεσε σταθμό για τη μελισσοκομία στην αρχαία Ελλάδα και σε όλον τον τότε πολιτισμένο κόσμο. Ο Όμηρος αναφέρει το μέλι ως μία από τις κυριότερες τροφές και το “μελίκρατον”, μείγμα μελιού και γάλακτος, αναφέρεται στην Οδύσσεια ως ένα εκλεκτό ποτό. Ο φιλόσοφος Δημόκριτος και ο ποιητής Ανακρέων απέδιδαν στο μέλι τη μακροζωία τους.Εικάζεται ότι το νεκρό σώμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου μεταφέρθηκε στην Ελλάδα μέσα σε χρυσή σαρκοφάγο γεμάτη με μέλι. Οι Έλληνες αθλητές πριν και κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων έτρωγαν μέλι διότι είχαν διαπιστώσει ότι το μέλι ήταν πηγή ταχείας ενέργειας.
Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε τη σημασία των πιο σημαντικών από τους επικονιαστές της Γης στη γεωργία, ως κρίσιμο μέσο για τη διασφάλιση της επισιτιστικής ασφάλειας της ΕΕ και να καταπολεμήσουμε τις τρομερές απώλειες της βιοποικιλότητας, μέσω άμεσων μέτρων.
