Η επέτειος της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης σήμερα και λίγοι ίσως γνωρίζουν τον σημαντικό ρόλο που έπαιξε η Χαλάστρα στην όλη επιχείρηση.
Ήταν Οκτώβριος 1912 όταν τα ελληνικά στρατεύματα υπό των εντολών του Βασιλιά Κωνσταντίνου, κατευθύνονταν προς τη Θεσσαλονίκη, για να προλάβουν την επέλαση των Βουλγάρων, οι οποίοι ήθελαν να την καταλάβουν για να έχουν πρόσβαση στο Αιγαίο. Ο ελληνικός στρατός έδινε μάχη με τον χρόνο και φτάνοντας στον Αξιό τον περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη. Ο φουσκωμένος και αγριεμένος Αξιός τους έκλεινε τον δρόμο. Οι γέφυρες ήταν κατεστραμμένες από τους Τούρκους και ο ποταμός απροσπέλαστος.
Και τότε, οι γενναίοι κάτοικοι της Χαλάστρας (Κουλακιάς), που απέχει 20 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη και συνορεύει με το Δέλτα του Αξιού, με αυτοθυσία πείσμα και πάθος, ρίχνονται στη μάχη. Φτιάχνουν αυτοσχέδια πλωτή γέφυρα στον πλημμυρισμένο ποταμό Αξιό, χρησιμοποιώντας πόρτες, παράθυρα, έπιπλα από τα σπίτια τους και τις πλάβες τους (το χαρακτηριστικό μονόξυλο πλεούμενο των λιμναίων οικισμών) για να περάσει ο στρατός. Και τα κατάφεραν. Η πανηγυρική είσοδος του στρατού στη Θεσσαλονίκη, στις 26 Οκτωβρίου, είναι γεγονός!
Να σημειωθεί ότι τόσο η Χαλάστρα όσο και τα άλλα χωριά του σημερινού Δήμου Δέλτα, συμμετείχαν ενεργά στο Μακεδονικό Αγώνα μεταφέροντας όπλα και πυρομαχικά μέσω του ποταμού Αξιού στο βάλτο των Γιαννιτσών, θυσιάζοντας περιουσίες και ζωές για να ελευθερωθεί η Μακεδονία. Η κατασκευή των γεφυρών στις δύο κοίτες του Αξιού Ποταμού από τους κατοίκους της Χαλάστρας, είναι ένα υπέροχο δείγμα ψυχής, πατριωτισμού και ανιδιοτέλειας. Η προσφορά της Κουλακιάς (Χαλάστρας) αναφέρεται στο βιβλίο της Πηνελόπης Δέλτα, Τα μυστικά του βάλτου.
Η Χαλάστρα, συνορεύει με το Δέλτα του Αξιού, που προστατεύεται από την συνθήκη Ραμσάρ. Εδώ επίσης, χτυπά και η καρδιά της παραγωγής του Ελληνικού ρυζιού. Η Χαλάστρα είναι ιδιαίτερα σημαντική τόσο ιστορικά όσο και γαστρονομικά. Ο κάμπος της ευρύτερης περιοχής συγκαταλέγεται στους μεγαλύτερους σε παραγωγή ρυζιού τόπους στην Ευρώπη και είναι ένας μαγικός τόπος!
Τα ξύλινα σπιτάκια μυδοκαλλιεργητών και αλιέων, χώροι αποθήκευσης αλιευτικών εργαλείων και μικρών σκαφών, εντυπωσιάζουν! Παρατεταγμένες στη σειρά, πάνω σε πασσάλους μέσα στο νερό, απέναντι από τις μυδοκαλλιέργειες, οι καλύβες που δημιουργήθηκαν και με τη βοήθεια ευρωπαϊκής χρηματοδότησης, αποτελούν το επόμενο μεγάλο στοίχημα για την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής!
