Η Κούβα με τη φωτογραφική ματιά και τις λέξεις του γκουρού του marketing και της επικοινωνίας, Ανδρέα Θεοδωρακόπουλου. Συνεχίζοντας αυτή την σειρά παρουσιάσεων – τοποθεσίες με την ματιά, την οπτική αντίληψη (εννοώντας τον ιδιαίτερο τρόπο που συλλαμβάνουν την πραγματικότητα) φωτογράφων και μη, αποτυπώνοντας την στις λέξεις και στον φακό τους, πάμε Κούβα με οδηγό τον Ανδρέα. Ένα πληθωρικό άνθρωπο, δάσκαλο, συγγραφέα, πολιτικοποιημένο και με χιούμορ, καλλιεργημένο, με άποψη και φανατικό ταξιδιάρη!
Ο Ανδρέας Θεοδωρακόπουλος γεννήθηκε στο Αίγιο, μεγάλωσε στην Αθήνα, κατοικεί στις Αφίδνες, νιώθει πολίτης του κόσμου. Σπούδασε μάρκετινγκ και διοίκηση επιχειρήσεων, είναι κάτοχος ΜΒΑ και πιστοποιημένος εκπαιδευτής ενηλίκων. Εργάστηκε στα media, στη διαφήμιση, στην επικοινωνία, την πολιτική επικοινωνία και την εκπαίδευση ενηλίκων. Διδάσκει στο Derby university, στη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και σε ενδοεπιχειρησιακά σεμινάρια. Έχει ταξιδέψει σε 48 χώρες και στα κατεχόμενα αλλά δεν τα μετράει. Έχει γράψει έξι βιβλία και μία ποιητική συλλογή. Έχει βραβευτεί για τις φωτογραφίες του, τα ποιήματά του, συλλέγει γκλίτσες, ήταν πρόσκοπος και εξακολουθεί να είναι ακτιβιστής αιμοδότης. Έχει εκλεγεί πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου Αφιδνών. Κοινοτάρχης που λέγαμε παλιά. Θεατρικός, αθυρόστομος, bon viveur, καυστικός, με χιούμορ, ακούραστος, σε μαγεύει με τις ιστορίες του, σε εκπλήσσει με τις απόψεις του, δεν τον ενδιαφέρει να τσαλακωθεί και να πει τη γνώμη του κόντρα σε όλους, λατρεύει τη ζωή, πιστεύει στον άνθρωπο και την επιστήμη, δεν έχει πρότυπα αλλά ρουφάει από τον καθένα τα καλύτερα. Θεωρεί το σπουδαιότερο που έκανε τα δύο του παιδιά και ότι έπεισε έναν άνθρωπο να γίνει αιμοδότης.
“Η Κούβα
Η Κούβα μου μίλησε στην καρδιά μου, με άγγιξε βαθιά. Ένιωσα ότι κυλάει μέσα μου. Στην Κούβα δεν βαριέσαι. Στην Κούβα πίνεις, τρως , κολυμπάς, καπνίζεις, ζεις σε πολλές εποχές παράλληλα. Οι Κουβανοί ζουν απενοχοποιημένοι, σαν να είναι ήρωες του Μισέλ Ονφρέ στην Αναζήτηση των Ηδονών. Η Κούβα σε κάνει λαίμαργο της ζωής. Ο χορός, το μοχίτο, τα πούρα, οι αστακοί, η επανάσταση, τα παλιά αμερικάνικα αυτοκίνητα (τι ειρωνεία και τούτο), οι γυμνόστηθες στα καμπαρέ, το αλισβερίσι στους δρόμους, η τέχνη παντού προσιτή. Μια κουλτούρα μίγμα. Αν θέλουμε να διδάξουμε για πολυπολιτισμικότητα η Κούβα είναι το απτό παράδειγμα. Και η μουσική. Φεύγοντας αγόρασα μια συλλογή από πέντε CD με κουβανέζικη μουσική. Κάθε φορά που τα ακούω μια αύρα από την Αβάνα ερεθίζει τις αισθήσεις μου. Η Κούβα σε κατακτά, οι κουβανέζες σε αποπλανούν, το μοχίτο ύπουλο, ο καπνός βαρύς, ο καφές δυνατός. Η επανάσταση ασυγκράτητη και η τέχνη της εξυψωτική. Ένα ταξίδι παντιέρα της ζωής!”
