Ο Λάμπρος Φισφής υπογράφει τα πανέξυπνα σπαρταριστά κείμενα της πρώτης του επιθεώρησης με τίτλο “Τι Ζούμε;”. Ο Λάμπρος είναι από τους πιο ταλαντούχους κωμικούς και σεναριογράφους της νέας γενιάς. Toν αγαπήσαμε από τις stand up παραστάσεις του, το “Κάψε το σενάριο” στο Mega και τα κωμικά βιντεάκια στο youtube κανάλι του (δείτε τα βιντεάκια του “Να Ένας Σοφός”, γέλιο!!!). Με αφορμή την παράσταση λοιπόν, δεν θα αφήναμε την ευκαιρία να πάει χαμένη, τον “στριμώξαμε” και τον ρωτήσαμε για το χιούμορ, τον ίδιο και την παράσταση. Ετοιμόλογος, tο the point και ξεκαρδιστικός, είναι πάντα απολαυστικός.
Λάμπρο, έχεις πει ότι έγραψες μια σάτιρα εποχής. Τι εννοείς ακριβώς καθώς έχεις αφήσει έξω την πολιτική σάτιρα;
H κωμωδία που παρουσιάζουμε είναι μια σάτιρα για την ζωή μας αυτή την περίοδο. Η πολιτική επικαιρότητα είναι ένα κομμάτι αυτού που ζούμε αλλά υπάρχουν τόσα άλλα. Και το κομμάτι της πολιτικής σάτιρας είναι και κάτι που απ’ όσο έχω καταλάβει δεν ενδιαφέρει πλέον τον κόσμο τόσο πολύ. Η πολιτική σάτυρα δεν προκαλεί γέλιο αλλά χειροκρότημα. Άρα δεν είναι και πολύ κωμωδία. Νομίζω ότι το κοινό προτιμάει να μπει σε ένα θέατρο και να ξεχαστεί γελώντας με άλλα πράγματα. Πιο απλά πράγματα που τον αφορούν και ταυτίζεται περισσότερο.
Πόσο σημαντικό είναι για σένα να κάνεις τον κόσμο να γελά και από πότε θυμάσαι τον εαυτό σου να το κάνει;
Μου αρέσει πολύ να κάνω τον κόσμο να γελάει. Είναι κάτι που αν δεν υπάρχει στην καθημερινότητά μου αρχίζω και δεν περνάω καλά. Αν περάσω μια εβδομάδα χωρίς να ανέβω, μου λείπει. Δεν ξέρω ποια είναι η πρώτη μου ανάμνηση όπου έκανα τον κόσμο να γελάει. Γενικά είναι άλλο το να κάνεις τον κόσμο να γελάει επειδή έτυχε και άλλο το να τον κάνεις να γελάει επειδή το σχεδίασες. Η δουλειά μας είναι να πούμε «εδώ θα γελάσει το κοινό» και όντως να γελάσει.
To xιούμορ σύμφωνα με επιστήμονες απαιτεί διάνοια, σκέψη, πειραματισμούς και αντίληψη. Πόσο “παιδεύεις” τα αστεία σου και πόσο προετοιμασία χρειάζεται;
Χρειάζεται πάρα πολύ προετοιμασία. Πολύς κόσμος πιστεύει ότι είναι αυτοσχεδιαστικό και φυσικά αυτό δεν ισχύει. Το να κάνεις το κοινό να γελάει 6-8 φορές το λεπτό θέλει απίστευτο σχεδιασμό και δουλειά. Όσο για το πόσο παιδεύω τα αστεία μου η απάντηση είναι για πάντα. Ποτέ δεν σταματάς να βελτιώνεις τα αστεία απλά κάποια στιγμή τα παρατάς.
Το χιούμορ μπορεί να διευκολύνει στην δημιουργία σχέσεων, να χρησιμοποιηθεί για να “σπάσει ο πάγος”, να φύγει η ένταση, αλλά και σαν αμυντικός μηχανισμός σε δύσκολες καταστάσεις. Πόσο συμμερίζεσαι τα παραπάνω και πόσο έχει βοηθήσει το χιούμορ στην ζωή σου;
Αυτή η ερώτηση είναι σαν τίτλος διδακτορικού. Θέλει 40 σελίδες και θα πρέπει να αρχίσω να φέρνω αποτελέσματα έρευνας και παρουσιάσεις σε power point για να την απαντήσω. Σε γενικές γραμμές οι κωμικοί είναι κανονικοί άνθρωποι στην καθημερινότητα. Το γεγονός ότι έχουν χιούμορ δεν τους κάνει υπερ ήρωες που μπορούν με μια ατάκα να ρίχνουν γυναίκες, να σπάνε τον πάγο ή να ξεπερνάνε δυσκολίες.
To χιούμορ είναι έμφυτο ή πρέπει να βρεθεί ο άνθρωπος που θα σε «ξεκλειδώσει»; Τι συνέβη στην δική σου περίπτωση;
Νομίζω ότι το χιούμορ είναι 10% έμφυτο και 90% δουλειά. Δεν χρειάζεται κάποιος άνθρωπος για να σε ξεκλειδώσει. Μόνος σου προσπαθείς, δουλεύεις βελτιώνεσαι και 5-10 χρόνια μετά αρχίζεις και νιώθεις λίγο πιο άνετα. Αλλά λίγο.
Πόσο εύκολα γελάς εσύ;
Πολύ. Μου αρέσει να γελάω. Και όταν βλέπω κωμωδίες ή κάθομαι με μια παρέα προσπαθώ να μην είμαι επαγγελματίας κωμικός που κριτικάρει και περνάει το κάθε τι μέσα από φίλτρα αλλά απλώς ένας τύπος που γουστάρει να γελάει.
Τα οφέλη του είναι μακροπρόθεσμα ή είναι παρηγοριά/λύτρωση της στιγμής;
Εδώ και πολλά χρόνια λένε ότι η κωμωδία είναι το αντίδοτο στην κρίση. Δεν πιστεύω ότι ισχύει. Είναι απλά ένα παυσίπονο. Μακάρι να μπορούσαμε να λύσουμε βασικά προβλήματα με την κωμωδία αλλά δεν πάει έτσι. Έχει πολλές δυνάμεις η κωμωδία αλλά το να λύσει το πρόβλημα της κρίσης δεν είναι ένα από αυτά.
Θυμάσαι κάποια αντίδραση θεατή που θα σου έχει “μείνει”;
Χιλιάδες και καμία ταυτόχρονα. Η κάθε παράσταση είναι μοναδική και αυτό που δημιουργείται στο live είναι κάτι μοναδικό. Είναι σαν να δημιουργείται μια νέα παρέα για τις 2 ώρες της παράστασης. Αλλά είναι λίγο σαν το Las Vegas. What happens in a comedy show stays in a comedy show.
Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Ο Λάμπρος Φισφής υπογράφει και συνσκηνοθετεί με τον ταλαντούχο επίσης Γιάννη Σαρακατσάνη την επιθεώρηση “Τι Ζούμε;”. Μας εξηγεί ότι είναι μια ωδή στην καθημερινότητα, μέσα από ήρωες της διπλανής πόρτας και πρόκειται για μια διαδραστική παράσταση υψηλής ενέργειας με γρήγορο ρυθμό, με σκετς, stand up comedy, τραγούδια και-φυσικά- άφθονες δόσεις σουρεαλισμού. Στόχος όλων των συντελεστών είναι να ξανά-συστήσουν στο κοινό την επιθεώρηση και να περάσει ένα δίωρο γελώντας. Στην σκηνή του θεάτρου Βέμπο, ανεβαίνουν οι ίδιοι, μαζί με μια εξαιρετική ομάδα κωμικών.
Στα πρώτα 7 λεπτά της παράστασης, στην Ελλάδα του σήμερα, μεταξύ άλλων, ένας μάγκας ταβερνιάρης με ψυχή, μια γριά σε απόγνωση, ένα φιλοσοφημένο πρεζάκι, ένα κοριτσάκι ερωτευμένο με τον Ντάνο, σχολιάζουν τα κακώς κείμενα της ζωής μας, σατιρίζουν αυτούς που μας έφτασαν ως εδώ, χαρίζουν γέλιο μέχρι δακρύων και μας θυμίζουν από τι είμαστε φτιαγμένοι! Μέχρι που κάτι γίνεται και άπαντες βρίσκουν έναν άδοξο θάνατο. Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν στα πρώτα… 7 λεπτά της επιθεώρησης.
Στα υπόλοιπα 113 λεπτά θα:
• δούμε τι συμβαίνει όταν το κινητό μας χαλάει.
• ταξιδέψουμε με low cost αεροπορικές.
• ζήσουμε το δράμα ενός ευαίσθητου σερβιτόρου.
• μαγευτούμε από την ερμηνεία ενός Κύπριου ηθοποιού.
• χωρίσουμε μέσα σε ένα ΙΚΕΑ.
• δούμε μια εκδοχή της μετά θάνατον ζωής.
• μάθουμε πόσο επηρεάζουν τα ζώδια τις πράξεις μας
• γνωρίσουμε έναν επαναστατικό τρόπο γυμναστικής και θα βιώσουμε την πιο αληθινή ταινία πορνό.
Και φυσικά θα δώσουμε μια αισιόδοξη απάντηση στο ερώτημα «Τι Ζούμε;».
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Θέατρο Βέμπο, Καρόλου 18 Αθήνα, μετρό Μεταξουργείο
Κυριακή στις 21.30 – Δευτέρα, Τρίτη στις 21.00
Τηλ. Επικοινωνίας: 210-5229519
Προπώληση: Ταμεία θεάτρου και www.viva.gr
Τιμές εισιτηρίων: Από 13 ευρώ
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ “Τι Ζούμε;”
Κείμενα: Λάμπρος Φισφής
Σκηνοθεσία: Γιάννης Σαρακατσάνης, Λάμπρος Φισφής
Ερμηνεύουν: Γιώργος Αγγελόπουλος, Μιχάλης Μαθιουδάκης, Δημήτρης Μακαλιάς, Αλεξάνδρας Ούστα, Ζήσης Ρούμπος, Γιάννης Σαρακατσάνης, Λάμπρος Φισφής, Ειρήνη Ψυχράμη.
Σκηνικά: Μαίρη Τσαγκάρη
Κουστούμια: Καραπούλιου Μαρία
Συμβολή στα κείμενα: Μιχάλης Μαθιουδάκης, Γιάννης Σαρακατσάνης
Παραγωγή: Θεατρικές Επιχειρήσεις Τάγαρη