Η ένδοξη και πανέμορφη Αρεόπολη ανήκει στον Δήμο Ανατολικής Μάνης, στην Περιφέρεια Λακωνίας και είναι χτισμένη σε υψόμετρο 256 μέτρων. Το κουκλίστικο επίνειό της είναι το Λιμένι. Οι 900 περίπου μόνιμοι κάτοικοι, υπερηφανεύονται μέχρι σήμερα ότι η πόλη τους δεν κατακτήθηκε ποτέ από τους Τούρκους, είναι η πατρίδα των Μαυρομιχαλαίων, της οικογένειας των οποίων ο πύργος, σώζεται στο Λιμένι αλλά κυρίως γιατί στην Αρεόπολη υψώθηκε η πρώτη σημαία της Ελληνικής Επανάστασης και συγκροτήθηκαν οι πρώτες ομάδες της επανάστασης. Η Σημαία της Αρεόπολης εκτίθεται στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο Αθηνών. Στην πλατεία των Αθανάτων βρίσκεται η πέτρα πάνω στην οποία στήριζαν την Ελληνική σημαία, δίπλα στέκει περήφανο το άγαλμα του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη.
Η Αρεόπολη παράγει εκλεκτό ελαιόλαδο και προσφέρει καλό φαγητό στον επισκέπτη καθώς έχει αξιόλογη κτηνοτροφία και τυροκομία. Οι βόλτες στα καλντερίμια της, σκέτη απόλαυση. Οι επιλογές για φαγητό πολλές και θα βαρεθείτε να τρώτε σύγκλινο. Το βάζουν παντού. Στις δε σαλάτες όλες πορτοκάλι. Και τα δύο όμως εξαιρετικά απολαυστικά.
Προτείνουμε το παλιό παραδοσιακό οινομαγειρείο, από το 1950, ο Μπαρμπα Πέτρος. Τα παραδοσιακά μαγειρευτά μας, κάποια λίγο πειραγμένα, στα καλύτερα τους! Δοκιμάστε κόκορα κρασάτο με χυλοπιτάκι, σύγκλινο, σουτζουκάκια. Έχει μια όμορφη μικρή πίσω αυλή. Βρίσκεται στον κεντρικό δρόμο, στην Καπετάν Ματαπά.
Αν η όρεξη σας είναι για ψητά, προτείνουμε το Τσουκάλι της Μπέττυς, στην Κεντρική Πλατεία της Αρεόπολης. Ο μερακλής ψήστης, μαρινάρει τα ντόπια κρέατα με βότανα δικής τους συγκομιδής. Δοκιμάσαμε κοκορέτσι, κοντοσούβλι και γουρουνόπουλο και έχουμε να πούμε ότι ήταν όλα εξαιρετικά.
Για φαγητό στο χέρι, ψωμί (το βραβευμένο καλύτερο πολύσπορο της Ελλάδας), πίτες, τυροπιτάρια, λαλάγγια και τις πεντανόστιμες ντόπιες τραβηχτές, μια είναι η επιλογή: ο παλαιότερος ίσως φούρνος της Πελοποννήσου, ο παραδοσιακός ξυλόφουρνος “Το ψωμί της Μηλιάς”. Βρίσκεται στην πλατεία της 17ης Μαρτίου.
Το βράδυ στο κεντρικό καλντερίμι, η πόλη σφύζει από ζωή. Τα τραπεζάκια έξω, πολλά μπαράκια, όλα τους μια χαρά! Η ατμόσφαιρα ανεβαστική.
Το Λιμένι, το επίνειο της Αρεόπολης, 5 περίπου χιλιόμετρα από την πόλη, είναι εντυπωσιακής ομορφιάς και αξίζει να το επισκεφτείτε. Προσεγμένα παραδοσιακά σπίτια, πολλές επιλογές για φαγητό και ποτό κυριολεκτικά πάνω στο κύμα και βραχώδης παραλία με σμαραγδένια πεντακάθαρα νερά που δεν χορταίνεις να χαζεύεις. Ένα πραγματικό στολίδι για την περιοχή.
Ειδική μνεία στο Φεστιβάλ Γαστρονομίας της Αρεόπολης που διοργανώθηκε φέτος για πρώτη φορά και από εδώ και πέρα κάθε χρόνο.
Το 1ο Φεστιβάλ Γαστρονομίας της Περιφέρειας Πελοποννήσου “Peloponnese Food Stories / Ιστορίες Γεύσεων, Ανθρώπων, Πολιτισμού”, που διοργάνωσε η Περιφέρεια Πελοποννήσου, σε συνεργασία με τον Δήμο Ανατολικής Μάνης, το Επιμελητήριο Λακωνίας, την Ένωση Ξενοδοχείων Λακωνίας και τον Τουριστικό Οργανισμό Πελοποννήσου στην Αρεόπολη, έχει στόχο την προβολή του γαστρονομικού πλούτου όλης της περιοχής της Λακωνίας. Ζήσαμε ένα βιωματικό ταξίδι στον χρόνο και τον τόπο, μέσα από παρουσιάσεις δημιουργών και χειροτεχνών της παραδοσιακής αλλά και σύγχρονης τοπικής κουλτούρας, μαθήματα μαγειρικής και παρασκευής ντόπιων συνταγών, που κεράστηκαν επί τόπου στο κοινό που παρακολούθησε την εκδήλωση, γευσιγνωσίες και οινογνωσίες με οδηγούς τοπικούς σεφ, έκθεση τοπικών προϊόντων και βέβαια εργαστήρι μαγειρικής για τους μικρούς φίλους. Όπως ανέφερε ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου Παναγιώτης Νίκας, είναι ανάγκη να προβάλουμε τις μανιάτικες γεύσεις, την ελληνική διατροφή και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε περιοχής. Τουρισμός είναι ένα σύνολο εμπειριών που η Πελοπόννησος μπορεί να προσφέρει πέρα από τον ήλιο και τη θάλασσα.
Από τις πολλές σημαντικές δράσεις ξεχωρίσαμε τον Chef του ξενοδοχείου Πέτρα και Φως στα Οίτηλα, Βασίλη Τσατσάκη, ο οποίος παρουσίασε τον μπαρδουνιώτικο κόκκορα σε ζυμαρικό, ενώ παράλληλα παρουσιάστηκε και η παραδοσιακή συνταγή του πιάτου. Επίσης τον επιμορφωτικό σύλλογο Χρυσάφων που έφτιαξε πιταρούδα, μια πίτα με χειροποίητο λεπτό ζυμάρι και παραγεμισμένο μόνο με ποικιλία χόρτων/βοτάνων, συνήθως 22 διαφορετικά, της περιοχής του Πάρνωνα που ψήνεται σε πέτρινη πλάκα ζεσταμένη σε φωτιά με ξύλα.
