Η μεσογειακή διατροφή δρα προστατευτικά και για τα μάτια

Τροφές που βασίζονται στη μεσογειακή διατροφή καθώς περιέχουν πολλά λαχανικά (κυρίως σκουροπράσινα όπως το σπανάκι), ποικιλία από φρούτα, και ξηρούς καρπούς όπως αμύγδαλα, κάσιους, φιστίκια Αιγίνης και καρύδια, δημητριακά ολικής άλεσης (από καφέ ρύζι έως κινόα), λιπαρά ψάρια όπως ο σολομός, ο τόνος, η πέρκα, το σκουμπρί, και ως πρόσθετο λίπος ελαιόλαδο αντί για βούτυρο αποτελούν ασπίδα προστασίας κατά της μείωσης της όρασης σύμφωνα με μελέτες.

Πρόσφατη ευρωπαϊκή μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Opthalmology και η οποία διήρκησε 21 χρόνια, έδειξε πως όσοι την ακολουθούν μεσογειακή διατροφή μειώνουν κατά 41% τον κίνδυνο να εκδηλώσουν ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς. Ενώ κι άλλες μελέτες που έχουν ασχοληθεί με το θέμα, έχουν δείξει ότι ορισμένες βιταμίνες και ιχνοστοιχεία που προέρχονται κυρίως από τα φυτικής προελεύσεως τρόφιμα και τα ψάρια δρουν προστατευτικά, έναντι της απώλειας της όρασης από την εκφύλιση της ωχράς. Στα συστατικά αυτά συμπεριλαμβάνονται οι βιταμίνες C και Ε, ο ψευδάργυρος, η λουτεΐνη και η ζεαξανθίνη.

Όπως μας εξηγεί ο χειρουργός οφθαλμίατρος Αναστάσιος Κανελλόπουλος, ιδρυτής και Επιστημονικός Διευθυντής του Ινστιτούτου Οφθαλμολογίας LaserVision και καθηγητής Οφθαλμολογίας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (NYU Medical School), η ωχρά κηλίδα είναι μία ελλειπτική κιτρινόμορφη (ωχρή) περιοχή, η οποία βρίσκεται κοντά στο κέντρο του αμφιβληστροειδή χιτώνα, στο πίσω μέρος του ματιού, πολύ κοντά στο οπτικό νεύρο. Ο σημαντικότερος παράγοντας κινδύνου για την εκφύλισή της είναι η ηλικία. Η εκφύλιση της ωχράς πλήττει την κεντρική όραση, με συνέπεια να επηρεάζονται πολλές καθημερινές δραστηριότητες, όπως η ανάγνωση και η οδήγηση.

Η έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία, το κάπνισμα, η κληρονομικότητα και τα υψηλά επίπεδα χοληστερόλης και αρτηριακής πίεσης επίσης αυξάνουν τον κίνδυνο. Ωστόσο, η επιλογή μιας υγιεινής διατροφής, με βάση φυτικής προελεύσεως τρόφιμα και ψάρια, και λιγότερα γαλακτοκομικά και κόκκινο κρέας, μπορεί να ελαττώσει τον κίνδυνο αυτόν ή έστω να επιβραδύνει την εκφύλιση όταν αυτή αρχίσει να αναπτύσσεται.

Οι μέχρι τώρα μελέτες, έχουν δείξει μειωμένα ποσοστά ηλικιακής εκφύλισης της ωχράς σε όσους τρώνε κυρίως λαχανικά, όσπρια, ψάρια, δημητριακά και ιδίως φρούτα.

Για παράδειγμα, μία μελέτη έδειξε πως όσοι καταναλώνουν καθημερινά 150 γραμμάρια φρούτα, μειώνουν κατά 15% τον κίνδυνο αναπτύξεως ηλικιακής εκφύλισης της ωχράς. Αντιθέτως, όσοι πάσχουν από την οφθαλμοπάθεια αυτή είναι πιθανότερο να τρώνε πολλά γαλακτοκομικά, κρέας και προϊόντα κρέατος, ή ακόμα και πρόχειρα φαγητά του εμπορίου.

Ποια τρόφιμα πρέπει να επιλέγουμε

Μερικά από τα τρόφιμα που εκ φύσεως περιέχουν πολλή βιταμίνη C είναι τα πορτοκάλια, τα γκρέιπφρουτ, τα ακτινίδια, οι φράουλες, οι τομάτες, οι κόκκινες και οι πράσινες πιπεριές, καθώς και τα μπρόκολα. Βιταμίνη Ε περιέχουν, μεταξύ άλλων, τα αμύγδαλα, οι ηλιόσποροι, το ελαιόλαδο και το αβοκάντο.

Ο ψευδάργυρος υπάρχει στα όσπρια (φασόλια, φακές), τους σπόρους, τα θαλασσινά, αλλά και σε ζωικής προέλευσης τρόφιμα όπως το κρέας και τα αυγά. Όσον αφορά την λουτεΐνη και την ζεαξανθίνη, αυτά είναι δύο καροτενοειδή που εκ φύσεως υπάρχουν στον αμφιβληστροειδή, γι’ αυτό και είναι σημαντικό να τα καταναλώνουμε. Τα καροτενοειδή είναι χρωστικές ουσίες που προσδίδουν σε φρούτα και λαχανικά το χαρακτηριστικό χρώμα τους. Πλούσια σε λουτεΐνη και ζεαξανθίνη είναι πολλά φρούτα και λαχανικά, όπως τα σκουροπράσινα φυλλώδη λαχανικά (όπως το σπανάκι, τα μπρόκολα, τα σπαράγγια, το κατσαρό λάχανο, τα πράσινα λάχανα, οι μίσχοι από τα γογγύλια, τα κολοκύθια κ.λπ.), τα μούρα, η παπάγια, τα ροδάκινα, τα μάνγκο, τα καρότα κ.λπ. Πλούσια πηγή ζεαξανθίνης είναι επίσης η σπιρουλίνα.

Όσον αφορά τα ψάρια, αυτά είναι πλούσια σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, ένα είδος βασικών λιπαρών οξέων. Μελέτες έχουν δείξει πως όσοι τρώνε λιπαρά ψάρια (π.χ. σολομό, σαρδέλα, σκουμπρί) τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα μπορεί να κινδυνεύουν λιγότερο να εκδηλώσουν ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς.

Το κλειδί για την προστασία των ματιών

Είναι να ακολουθεί κανείς όλες τις επιταγές της μεσογειακής διατροφής και όχι να απομονώνει μόνο ένα ή δύο συστατικά της, επισημαίνει ο γιατρός και συμπληρώνει. Οι μελέτες δείχνουν ότι κάθε τρόφιμο της μεσογειακής διατροφής δρα συνεργικά με τα υπόλοιπα. Επομένως, δεν αρκεί να τρώει κανείς μόνο φρούτα αλλά όχι σαλάτες. Κάτι τέτοιο αποδυναμώνει τη διατροφή και δεν παρέχονται τα προσδοκώμενα οφέλη. Αν όμως τρώει κανείς καθημερινά συνδυασμό αυτών των ωφέλιμων τροφίμων, μόνο καλό θα κάνει στην υγεία του.

Κείμενο Ανθή Αγγελοπούλου