Όλοι μας θέλουμε να έχουμε ένα γερό και δυνατό ανοσοποιητικό σύστημα, έτοιμο ανά πάσα στιγμή να αμυνθεί και να μας προστατέψει από ασθένειες, ιούς, μικρόβια και μικροοργανισμούς που πιθανόν κάποια στιγμή στη ζωή μας να εισβάλουν στο σώμα μας. Τι γίνεται, όμως, όταν η ίδια η άμυνα του οργανισμού επιτίθεται και πολεμά τους ιστούς, τα κύτταρα ή κάποια όργανα του σώματός μας δημιουργώντας τελικά μια χρόνια κατάσταση, κάποιο δηλαδή αυτοάνοσο νόσημα; Τα πιο γνωστά και πιο συχνά αυτοάνοσα νοσήματα είναι ο διαβήτης, η κοιλιοκάκη, η θυρεοειδίτιδα, η ελκώδης κολίτιδα, η νόσος του Crohn, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο ερυθηματώδης λύκος, οι δερματίτιδες και η σκλήρυνση κατά πλάκας.
Φαίνεται μέσα από πολλές μελέτες ότι τα αίτια εμφάνισης ενός αυτοάνοσου νοσήματος μπορούν να ποικίλλουν. Πρωταρχική θέση κατέχουν τα γονίδια και η κληρονομικότητα. Παρ’ όλα αυτά τα τελευταία χρόνια οι επιστήμονες έχουν ασχοληθεί πολύ με το μικροβίωμα του εντέρου, το οποίο έχει συνδεθεί με μεταβολικές παθήσεις, γαστροεντερικές παθήσεις και τα αυτοάνοσα. Άτομα τα οποία παρουσιάζουν δυσβίωση στο έντερο είναι πιο επίφοβο να εμφανίσουν κάποια στιγμή κάποιο αυτοάνοσο νόσημα.
Με τον όρο δυσβίωση του εντέρου εννοούμε τις αλλοιώσεις στη σύσταση της μικροβιακής εντερικής χλωρίδας. Η δυσβίωση αυτή μπορεί να προκληθεί από μια δυτικοευρωπαϊκή διατροφή, πλούσια σε επεξεργασμένα προϊόντα, ζάχαρη, υψηλή κατανάλωση κόκκινου κρέατος και λιγότερη κατανάλωση φυτικών ινών.
Η διατροφή, όπως φαίνεται και στην πράξη, τις πλείστες φορές παίζει πολύ σημαντικό ρόλο όχι στη θεραπεία ενός αυτοάνοσου, αλλά να το θέσει σε ύφεση και εκτός αυτού να ενισχύσει το ανοσοποιητικό σύστημα. Πολλές φορές η διατροφή συμβάλλει στη μείωση της φλεγμονής και επομένως στη μείωση του πόνου και των συμπτωμάτων. Μερικά θρεπτικά συστατικά είναι τα αντιοξειδωτικά, κυρίως οι βιταμίνες Α, Ε και C, οι οποίες μπορούν να καταπολεμούν τις ελεύθερες ρίζες, που αποδυναμώνουν το ανοσοποιητικό και καθιστούν τον οργανισμό πιο ευάλωτο σε λοιμώξεις και ιώσεις.
Επιπλέον, τα προβιοτικά συμβάλλουν στην καλή λειτουργία του εντερικού σωλήνα, αφού τροφοδοτούν το έντερο με «καλά» βακτήρια. Τα προβιοτικά βρίσκονται σε γαλακτοκομικά προϊόντα (κεφίρ, γιαούρτι με πέτσα). Εξίσου σημαντικά είναι τα καλά λιπαρά οξέα των τροφίμων, δηλαδή τα μονοακόρεστα και τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα γνωστά και ως ω-6 και ω-3, τα οποία συμβάλλουν και αυτά στην καλύτερη άμυνα του οργανισμού.
Ο ψευδάργυρος επίσης συμβάλλει στην καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού και βρίσκεται κυρίως στα θαλασσινά και στο κόκκινο κρέας και, τέλος στις φυτικές ίνες, τις οποίες ο άνθρωπος μπορεί να προσλάβει μέσα από την κατανάλωση φρούτων, λαχανικών, οσπρίων, ολικής αλέσεως δημητριακών και αρτοσκευασμάτων.
Πηγή: newsbreak.gr
